Als consultant Marit Smid merkt dat de junioren die ze inwerkt vastlopen door perfectionisme en faalangst, wordt haar nieuwsgierigheid aangewakkerd. ‘Hoe kan het dat het me niet lukt om ze op gang te krijgen?’ Haar speurwerk door de wondere wereld van gedachten en emoties brengt haar bij Rapid Resolution Therapy (RRT), een Amerikaanse methode waarmee je al pratend in contact probeert te komen met het onbewuste brein. Ze besluit zich er verder in te verdiepen, volgt een studie en mag zich nu, als één van de weinige in Nederland, RRT-practitioner noemen.
Van jurist naar RRT-practitioner, dat klinkt in mijn oren als een ommezwaai op carrièrevlak. Hoe ervaar jij dat zelf?
“Zo op het eerste gezicht wel, maar eigenlijk heb ik altijd al veel interesses gehad. Voordat ik in Groningen Rechten ging doen, heb ik zes weken Kunsten, Cultuur en Media gestudeerd. Dat bleek echter niets voor mij. Rechten stond toen tweede op m’n lijstje, gevolgd door Sociale Geografie en Planologie en Economie. Ik heb dus eigenlijk altijd al een breed interessegebied gehad. Uiteindelijk is de keuze op Rechten gevallen, omdat ik in die tijd het beeld van mezelf had dat ik iemand was met een groot rechtvaardigheidsgevoel. Na mijn studie wilde ik me niet verder specialiseren, waardoor ik de consultancy in ben gegaan, ook omdat je daar nog alle kanten mee op kunt.”
Was je studie Rechten wel iets waar je op dat moment geluk uit haalde?
“Jazeker, ik vond de studie superinteressant en heb de studententijd als een hele fijne tijd ervaren. Ondanks de massaliteit van de studie kwam ik met veel soorten mensen in contact. Niet alleen met juristen. Die verbinding met anderen droeg zeker bij aan mijn geluk.”
“Net als in de financiële wereld gaat het om het bewustzijn dat in het verleden behaalde resultaten geen garantie bieden voor de toekomst.”
Wat betekent geluk voor jou?
“Ik heb het gevoel dat in onze huidige maatschappij heel erg de nadruk wordt gelegd op geluk als een keuze. Alsof je als mens zelf verantwoordelijk bent voor wat je voelt en denkt. Dat je maar positiever moet denken als je je ongelukkig voelt. Hoewel ik die gedachte wel begrijp, merk ik –in mijn RRT-gesprekken– vaak dat mensen heel goed weten wat ze denken en voelen, maar niet de keuze hebben om dit te veranderen. Vanaf de cognitieve plek (het weten) kun je niet fundamenteel veranderen wat er op onbewust niveau wordt gegenereerd. Daarom maak ik liever een onderscheid tussen dat wat wij ervaren, zoals fysieke prikkels, gedachten en gevoelens, en dat wie wij echt zijn. Wat je voelt en denkt is niet wie je bent, maar wat je ervaart. Dat kan dus ook veranderen. Geluk schuilt voor mij in de bewustwording van dat onderscheid.”
“Wat je voelt en denkt is niet wie je bent, maar wat je ervaart.”
Als ik het goed begrijp probeer je dus contact te maken met het onbewuste brein om zo tot bewustwording te komen dat je niet bent wat je ervaart. Hoe ziet dat er in de praktijk uit?
“Het onbewuste brein, ook wel het oerbrein of primitieve brein genoemd, reageert niet op causaliteit en logica, maar op beelden, verhalen en aandacht. In de praktijk kan het zijn dat ik dan verhalen met metaforen gebruik om dingen inzichtelijk te maken voor het oerbrein van de deelnemer. Een andere manier om dit primitieve brein te stimuleren is door middel van begeleide meditaties of visualisaties. Als je iets doet wat je leuk vindt, denk je meestal niet na over introspectieve vragen; je leeft dan in het moment. Wanneer je onzekerheid of angst ervaart, kun je je afvragen waar dat gevoel vandaan komt. Met RRT proberen we die piekerende gedachten en emoties die zich op zo’n moment voordoen op te helderen.”
Kun je daar een voorbeeld van geven?
“Uit onderzoek blijkt dat RRT heel effectief is bij een posttraumatische stressstoornis (PTSS) en nare seksuele ervaringen. Hoewel de gevaarlijke situatie al is beëindigd, kunnen bepaalde triggers ertoe leiden dat de persoon in kwestie die eerdere gevaarlijke situatie weer herbeleeft. In gesprek met de deelnemer zorg ik ervoor dat het oerbrein ook begrijpt dat de situatie al voorbij is. Net als in de financiële wereld gaat het om het bewustzijn dat in het verleden ‘behaalde resultaten’ geen garantie bieden voor de toekomst. Iemand die in het verleden zenuwachtig werd van het spreken voor groepen, hoeft daar nu geen hinder meer van te ondervinden. Toch denken en praten we vaak wel over onszelf alsof een bepaald gevoel ons structureel typeert. Iemand die bijvoorbeeld zegt dat hij ‘altijd’ zenuwachtig wordt van spreken voor groepen, trekt zijn eerdere ervaring door naar het heden en de toekomst. Dat denkpatroon probeer ik met RRT te doorbreken.
In je RRT-praktijk richt je je primair tot vrouwen. Wat is de reden dat je voor die doelgroep hebt gekozen?
“Dat ligt het dichtst bij m’n hart. In de corporate wereld heb ik gemerkt dat vrouwen die zich onzeker voelen bepaalde kansen laten liggen. Ik zou het fijn vinden als die vrouwen ook hun ambitie kunnen najagen, zonder continu leeg te lopen.”
Ik kan me voorstellen dat het creëren van bewustzijn bij een deelnemer een toename kan veroorzaken in diens geluksniveau. Denk jij dat het ook mogelijk is om dat geluk vast te houden?
“Ons brein werkt zo dat we voortdurend heen en weer springen tussen dingen, waardoor je ook in en uit je geluk beweegt. Hoe lang je in je geluksgevoel blijft hangen, hangt denk ik heel erg af van je mate van bewustzijn. Iemand als Eckhart Tolle, een Duits spiritueel leraar, lijkt zich voortdurend in een constante staat van zijn te begeven, wat hij als geluk ervaart. Als ik hem zo zie, lijkt het dus wel te kunnen.”
Het bereiken van zo’n staat van zijn lijkt me eerder een levensles dan iets wat je eenvoudig onder de knie hebt en de rest van je leven in de praktijk kunt brengen. Is het dan niet zonde dat de dood al die levensinspanningen uiteindelijk teniet doet?
“Ik geloof dat het leven niet eindigt bij de dood van dit fysieke lijf. Mensen die een bijna-doodervaring hebben gehad, beweren stellig dat er iets is na het fysieke leven. Pim van Lommel, een Nederlandse cardioloog die hier jaren onderzoek naar heeft gedaan, omschrijft in zijn boek ‘Eindeloos Bewustzijn’ dat bewustzijn eindeloos is en dat het lichaam het bewustzijn beperkt en faciliteert. Onze hersenen zouden de ontvangers zijn van het oneindige bewustzijn. In dat opzicht bekeken gaat de bewustwording die we in ons leven opdoen denk ik niet verloren.”
Geef een reactie